آدمی در هر دوران از زندگی خود با دغدغه های،متعددی دست و پنجه نرم می کند همانطور که در جوانی مسائلی چون به دست آوردن شغل مناسب، انتخاب همسر، بچه دار شدن و خرید خانه برای افرد نگران کننده هستند. بیماری،ترس از تنهایی، مخارج امرارمعاش، نداشتن بیمه و هزینه های گزاف جزو دغدغه های دوران سالمندی به حساب می آید.
در نظر داشته باشید که در این دوران افرد باید با مشکلات متعدد جسمی چون ناتوانی و ضعف در عضلات، اختلال در شنوایی و بینایی و کند شدن حرکت شان نیز دست و پنجه نرم کنند و بسته به اینکه با چه تعداد از این مسائل و تا چه اندازه درگیر باشند شرایط متفاوتی را تجربه خواهند کرد و دغدغههایشان تشدید و یا تخفیف می یابد.در این مقاله که توسط کارشناسان موسسه پرستاری آتیه پرستاران سلامت تهیه شده میخواهیم به چند تن از دغدغههای اصلی سالمندان در این دوران بپردازیم.
دغدغه های مالی در دوران سالمندی
یکی از مهمترین دغدغه های دوران سالمندی ، تامین هزینههای معیشتی و درمانیشان می باشد زیرا برخلاف تصور عموم که فکر میکنند افراد در سن پیری مخارج زیادی ندارند ،اکثراً در این دوران به علت حساسیت های پوستیشان هرگونه پوشاکی را نمیتوانند استفاده کنند و به خاطر بیماری هایی که به آن دچار هستند ،بخش عظیمی از درآمد و یا پس انداز خود را صرف هزینههای گزاف درمان میکنند و چون رژیم غذایی به خصوصی در این سن دارند (مانند قطع مصرف گوشت قرمز و یا لزوم مصرف مواد غذایی گران چون گوشت بوقلمون، شتر و شیر سویا و غیره )، بیش از پیش باید برای تغذیه و بوشاک هزینه کنند .
حالا اگر به این موارد هزینه های رفت و آمد فرزندان به منزلشان و انتظاراتی را که دارند را هم اضافه کنیم ،خواهیم دید مخارج آنها نه تنها نسبت به گذشته کاهش نمی یابد،بلکه در این دوران دو چندان میشود و کاملا حق دارند که به علت داشتن حقوق اندک بازنشستگی و یا از کار افتادگی و ناتوانی در کسب درآمد، دغدغه های مالی داشته باشند زیرا طبیعی است که در این سن دوست نداشته باشند غرور خود را خرد کرده برای تامین مخارج شان از دیگران طلب کمک کنند.
دغدغه های روحی
متاسفانه در جامعه ی امروز سطح فرهنگ و ارزشهای اخلاقی تغییر کرده و دیگر افراد مانند گذاشته تمایل ندارند با پدر و مادر پیر خود زندگی کنند و ترجیح میدهند به صورت مستقل باشند و حتی گاها دل مشغولی های فراوانی که با آن سرگرم هستند،موجب میشوند که از سر زدن به پدر و مادر خود چشمپوشی کنند، که همین امر و ترس از طرد شدگی برای پدر و مادری که بهترین سالهای عمر خود را صرف رسیدگی به فرزندانشان و خواستههای آنها کرده اند، یکی از دغدغه های این دوران به حساب می آید و برایشان بسیار ناراحت کننده و عذاب آور است.
زیرا دوست ندارند در دید ثمره های عمرشان فردی بی ارزش و ناتوان جلوه کنند و احساس بی ارزشی ، فشار روانی زیادی به آنها تحمیل کرده و موجب میشود که به بسیاری از بیماری های روحی از قبیل افسردگی ،گوشی نشینی و غیره دچار شوند و شرایط زندگی برایشان سخت تر شود.
دغدغه های ناشی از بیماری و از دست دادن سلامتی در دوران سالمندی
بدون شک یکی از دغدغه های تمامی سالمندان در این دوران، نگرانی از بابت بیماری و آینده خودشان است زیرا در این دوران توانایی کمی دارند و اکثرا به علت بیماری یا کمبود بنیه، برای انجام امورات شان تقریباً به دیگران وابسته هستند و از آنجایی که تمایلی به رفتن به سرای سالمندان ندارند و به این امر نیز واقفند که این بیماری های ناشی از کهولت سن تقریباً هیچ کدام به بهبودی کامل دست نمی یابند،میترسند که فرزندانشان فرصت رسیدگی به آنها را نداشته باشند و از مردن در تنهایی هراس دارند و یکی از دغدهای ذهنیشان این است که با حادتر شدن وضعیتشان، چه بر سرشان خواهد آمد.
(( در ادامه این مبحث پیشنهاد می شود مقاله آموزشی ورزشهای مناسب برای سالمندان در خانه را حتما مطالعه نمایید ))
راهکارهای کاهش دغدغه های دوران سالمندی
سالمندان همانند شمع هایی هستند که با شعله ور شدنشان، به مرور خود آب شده و فرزندانی کارآمد و متخصص برای جامعه پرورش داده اند.حال اینکه دیگر مانند سابق نمی توانند مفید و موثر واقع شوند، دلیل نمیشود که از طرف خانواده و جامعه هیچگونه حمایتی برای آن در نظر گرفته نشود بلکه بهتر است فرزندانشان همانند گذشته آنها را ارج نهند و همچنان آنها را مدیر خانه و خانواده بدانند و از دستوراتشان پیروی و از ناراحتی هایشان دلجویی کنند.
همچنین در جامعه نیز باید تسهیلاتی برای سالمندان در نظر گرفته شود که اگر شرایط مالی خوبی ندارند، برای امرار معاش و یا استفاده از خدمات درمانی تحت حمایت دولت قرار بگیرند و در ساخت امکان عمومی حتما شاخص هایی که باعث میشود سالمندان به راحتی از این مکانها استفاده کنند(مانند قرار دادن محل تردد ویلچر )را رعایت کنند و برای آنها مراکز تفریحی مختص شان با وسایل ورزشی مناسب برای ارتقاء سطح سلامتیشان در این سن ،احداث کنند.
زیرا تحقیقات نشان میدهد حضور سالمندان در پارکها و هوای آزاد و به وجود آمدن فرصتی برای همنشینی و همصحبتی آنها ،موجب تخلیه روانیشان میشود و انرژی مثبتی به آنها القا میکند که باعث میشود امید به زندگی داشته باشند و روزهای خود را به انگیزه و بی هدف سبری نکند.